汉语 趣谈
汉语趣谈
การอ่านตัวเลขในภาษาจีน ตอนที่ 1
ภาษาจีนเข้ามามีบทบาทในประเทศไทยมากขึ้น ดังนั้นในปัจจุบันจึงมีการเรียนการสอนภาษาจีนเพิ่มขึ้นตามไปด้วย ไม่ว่าจะเป็นเรียนตามสถาบันกวดวิชาต่างๆเพื่อให้สามารถสื่อสารภาษาจีนได้ หรือตามสถานศึกษาต่างๆได้บรรจุวิชาภาษาจีนลงไปในการเรียนการสอน เพื่อให้ผู้เรียนได้เรียนรู้ทั้งภาษา และวัฒนธรรม ซึ่งรวมไปถึงผู้ที่มีความชื่นชอบในด้านต่างๆของประเทศจีน ผู้ที่ทำการค้ากับชาวจีน หรือผู้ที่กำลังศึกษาภาษาจีนด้วยตนเอง ด้วยเหตุผลที่กล่าวมาข้างต้น จึงมีเกร็ดความรู้สำหรับผู้ที่สนใจภาษาจีนมาให้ได้อ่านกัน
จะเริ่มต้นกันที่ ตัวเลข หรือการนับเลขในภาษาจีนกลาง ซึ่งบางท่านอาจจะยังไม่ทราบว่าการอ่านตัวเลขตามป้ายราคาสินค้า หรือการนับเลขในภาษาจีนกลางที่เราสามารถนำไปใช้ในชีวิตประจำวันนั้นเป็นอย่างไร และจะยากหรือไม่ ลองมาดูกัน กับการอ่านตัวเลขในภาษาจีน ตอนที่ 1
หลักหน่วย
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 0 |
一 | 二 | 三 | 四 | 五 | 六 | 七 | 八 | 九 | 零 |
yī | èr | sān | sì | wǔ | liù | qī | bā | jiǔ | ling |
หลักสิบ
10 | 20 | 30 | 40 | 50 | 60 | 70 | 80 | 90 |
十 | 二十 | 三十 | 四十 | 五十 | 六十 | 七十 | 八十 | 九十 |
shí | èrshí | sānshí | sìshí | wǔshí | liùshí | qīshí | bāshí | jiǔshí |
หลักร้อย
100 | 200 | 300 | 400 | 500 | 600 | 700 | 800 | 900 |
一百 | 二百、两百 | 三百 | 四百 | 五百 | 六百 | 七百 | 八百 | 九百 |
yībǎi | èrbǎi,liǎngbǎi | sānbǎi | sìbǎi | wǔbǎi | liùbǎi | qībǎi | bābǎi | jiǔbǎi |
ข้อสังเกต
กรณีการอ่าน 200 500 และ 900 จากคำอ่านภาษาไทย จะเห็นได้ว่าวรรณยุกต์ไม่ตรงกับตัวพินอิน(ตัวอ่านภาษาจีนที่เป็นอักษรโรมัน) เพราะในกฎการผันเสียงวรรณยุกต์ของภาษาจีนนั้นมีอยู่ว่าเมื่อเสียงสามอยู่ติดกันเวลาที่อ่านคำแรกหรือคำที่อยู่ด้านหน้าจะผันเป็นเสียงสองทันทีแต่รูปการเขียนไม่เปลี่ยนแปลง
*** วิธีการอ่าน และนับจำนวนเพิ่มเติม
การอ่านหลักสิบ ให้อ่านจำนวนหลักสิบก่อน แล้วตามด้วยหลักหน่วย ดังนี้
12 | = | 十二 | Shí'èr |
24 | = | 二十四 | Èr shí sì |
45 | = | 四十五 | Sì shí wǔ |
การอ่านหลักร้อย ให้อ่านจำนวนหลักร้อยก่อน แล้วตามด้วยหลักสิบกับหลักหน่วย ดังนี้
130 | = | 一百三十 | Yī bǎi sān shí |
189 | = | 一百八十九 | Yī bǎi bā shí jiǔ |
และจะแบ่งออกเป็นกรณีพิเศษ ดังนี้
1. เมื่ออ่านตัวเลขหลักร้อยที่มีเลข " 0 " อยู่ตรงกลาง
101 | = | 一百零一 | Yībǎi língyī |
405 | = | 四百零五 | Sìbǎi língwǔ |
2. เมื่ออ่านตัวเลขที่ขึ้นต้นด้วยเลข " 2 " ตั้งแต่หลักร้อยขึ้นไป
200 | = | 两百 | Liǎng bǎi |
222 | = | 两百二十二 | Liǎng bǎi èrshí'èr |
2,008 | = | 两千零八 | Liǎng qiān líng bā |
250,000 | = | 二十五万 | Èrshíwǔ wàn |
การอ่านตัวเลข 1-100 เป็นภาษาจีนไม่ยาก แล้วก็ไม่ง่ายไปซะทีเดียว การเรียนรู้ภาษาต้องฝึกฝนบ่อยๆ ส่วนในตอนต่อไปของการอ่านตัวเลขในภาษาจีนนั้น จะมีอะไรมาอธิบายเพิ่มเติมรอติดตาม กับ " การอ่านตัวเลขในภาษาจีน ตอนที่ 2 "
สำนวน ภาษาจีนที่ใช้บ่อย (IDIOM)
常 用 成 语
Cháng yòng chéng yǔ
1. | 一 见 钟 情 Yī jiàn zhōng qíng รักแรกพบของหญิงสาว |
2. | 一 路 平 安 Yī lù píng' ān คำอวยพรให้กับผู้เดินทาง |
3. | 一 年 一 度 Yī nián yī dù ปีละครั้ง |
สัญลักษณ์การนับนิ้วของจีน

คำอวยพรภาษาจีน
生日快乐 | shēng rì kuài lè | แปลว่า สุขสันต์วันเกิด |
生 | shēng | แปลว่า เกิด |
日 | rì | แปลว่า วัน , วันที่ , พระอาทิตย์ |
生日 | shēng rì | แปลว่า วันเกิด |
快 | kuài | แปลว่า เร็ว, รวดเร็ว, ฉับไว |
乐 | lè | แปลว่า มีความสุข, เป็นสุข, ปลื้มปิติยินดี |
快乐 | kuài lè | แปลว่า มีความสุข, เป็นสุข |
生日快乐 | shēng rì kuài lè | แปลว่า มีความสุขในวันเกิด, สุขสันต์วันเกิด |
สุขสันต์วันเกิด 生日快乐 ทุกๆคน

ตัวอย่างการใช้คำศัพท์
ภาษาจีน | 学问 Xué wèn เป็นคำนาม |
ความหมาย | แปลว่า “วิชาความรู้” |
ส่วนประกอบ | ประกอบด้วย 学 แปลว่า เรียน 问 แปลว่า ถาม เป็นคำศัพท์ที่ง่ายๆแต่มีความหมายลึกซึ้ง กล่าวคือ การจะเรียนให้สำเร็จหากไม่เข้าใจต้องถาม เมื่อถามและเรียนเข้าใจแล้วต้องสอนคนอื่นให้เข้าใจด้วย |
ตัวอย่างการใช้ | 只要你弄懂了 ‘学问’ 你就有了学问, 自然 ‘知识就是力量’ 了嘛! Zhǐ yào nǐ nòng dǒng le ‘xué wèn’ nǐ jiù yǒu le xué wèn, zì rán ‘zhī shì jiù shì lì liàng’ le ma! 也就成功了! Yě jiù chéng gōng le! เพียงแค่คุณทำความเข้าใจเกี่ยวกับ学问 คุณก็จะมีวิชาความรู้ ซึ่งโดยธรรมชาติแล้วความรู้คือพลังนำไปสู่ความสำเร็จ |
สุภาษิตจีนน่ารู้
学习根苦果甜Xuéxí gēn kǔguǒ tián
การเรียนรู้ที่ขมขื่นนั้นให้ผลที่หอมหวาน
ระบบการออกเสียง
ระบบการออกเสียงของจีนกลางในปัจจุบัน เรียกว่าพิณอิน ( p7ny7n ) ซึ่ง พิณ ( p7n ) แปลว่าการสะกด ส่วน อิน ( y7n ) แปลว่า เสียง ประกอบด้วย 3 ส่วน คือ เสียงพยัญชนะต้น เสียงสระ และเสียงวรรณยุกต์
ในครั้งนี้เราจะกล่าวถึงการเทียบเสียงพยัญชนะต้น
อักษร | ออกเสียง | ตัวอย่างคำ | แปลว่า |
---|---|---|---|
b | ป | bā | แปด |
p | พ/ผ | pà | กลัว |
m | ม | mǎ | ม้า |
f | ฟ/ฝ | fāng | สถานที่ |
d | ต | dà | ใหญ่ |
t | ท/ถ | tā | เขา |
n | น | nǐ | เธอ |
l | ล | lù | ถนน |
z | จ | zuò | นั่ง |
c | ช/ฉ | cā | เช็ด |
s | ซ/ศ | sì | สี่ |
zh | จร | zhè | นี้ |
ch | ชร/ฉร | chá | ชา |
sh | ชร/สร | shí | สิบ |
r | ยร | rì | พระอาทิตย์ |
j | จ | jiǔ | เก้า |
q | ช/ฉ | qī | เจ็ด |
x | ซ/ส | xué | เรียน |
g | ก | gēgē | พี่ชาย |
k | ค | kǒu | ปาก |
h | ฮ/ห | hǎo | ดี |
y | ย/อ | yī | หนึ่ง |
w | ว/อ | wǔ | ห้า |
อักษรที่ออกเสียง จ ช/ฉ และ ซ/ส ใช้แทนเสียงได้หลายเสียง ดังนี้
- เสียงที่ออกเสียง จ | แทนเสียง j จี zh จรือ z จือ |
- เสียงที่ออกเสียง ช/ฉ | แทนเสียง q ชี ch ชรือ c ชือ |
- เสียงที่ออกเสียง ซ/ส | แทนเสียง x ซี sh ซรือ s ซือ |
อักษรมงคล 8 ประการ
忠 ( zhōng ) | 孝 ( xiào ) | 仁 ( rén ) | 爱 ( ài ) |
礼 ( lǐ ) | 义 ( yì ) | 廉 ( lián ) | 耻 ( chǐ ) |
8 คำนี้ เป็นคำที่ชาวจีนสมัยก่อนได้รับการอบรมให้ยึดมั่นปฏิบัติเพื่อเป็นหลักธรรมสำคัญประจำใจตลอดชีวิต จึงจะสมชื่อที่ว่าเป็นผู้ที่มีการศึกษาดี ซึ่งแต่ละคำก็มีหลักธรรมที่น่าจดจำและนำไปปฏิบัติตาม เมื่อครั้งก่อนได้นำเสนอไปแล้ว 4 คำ ดังนี้
忠 ( zhōng ) | 孝 ( xiào ) | 仁 ( rén ) | 爱 ( ài ) |
ครั้งนี้จะได้นำเสนออีก 4 คำ สุดท้าย คือ
礼 ( lǐ ) หมายถึง ขนบธรรมเนียมและพิธีกรรรมอันเป็นที่นิยมว่าถูกต้องและงดงามในสังคมที่ตกทอดมาแต่โบราณ
义 ( yì ) หมายถึง สัจจะ 1 ในคุณธรรม 8 ข้อ ของชาวจีนที่แสดงออกด้วยความยึดมั่น ไม่ทิ้งเพื่อนในยามยากหรือในยามมีภัยและต่อสู้เพื่อความถูกต้องอย่างเด็ดเดี่ยว
廉 ( lián ) หมายถึง ความสันโดษมักน้อยความไม่โลภซึ่งเป็นคุณธรรมของขุนนางจีนสมัยโบราณ และเป็นคุณธรรมที่หล่อเลี้ยงความซื่อสัตย์สุจริตของชาวจีน
耻 ( chǐ ) หมายถึง ความละอายคล้ายหิริโอตัปปะคนที่มีความละอายใจอยู่ในกมลสันดาลนั้นก็จะมีหลักเหนี่ยวรั้งจิตใจไม่ให้กระทำใดๆไปตามกิเลสทะยานอยากของตน
สุภาษิตจีนน่ารู้
无 道 人 之 短,无 说 己 之 长。
wú dào rén zhī duǎn, wú shuō jǐ zhī zhǎng.
施 人 慎 勿 念,受 施 慎 勿 忘。
shī rén shèn wù niàn, shòu shī shèn wù wàng.
世 誉 不 足 慕,唯 仁 为 纪 纲。
Shì yù bù zú mù, wéi rén we2i jì gāng.
隐 心 而 后 动,谤 议 庸 何 伤?
Yǐn xīn ér hòu dòng, bàng yì yōng hé shāng?
无 使 名 过 实,守 愚 圣 所 臧。
Wú shǐ míngguò shí, shǒu yú shèng suǒ zāng.
在 涅 贵 不 淄,暧 暧 内 含 光。
Zài niè guì bù zī, ài ài nèi hán guāng.
柔 弱 生 之 徒,老 氏 诫 刚 强。
Róuruò shēng zhī tú, lǎo shì jiè gāng qiáng.
硁 硁 鄙 夫 介,悠 悠 故 难 量。
Kēng kēng bǐ fū jiè, yōu yōu gù nán liàng.
慎 言 节 饮 食,知 足 胜 不 祥。
Shèn yán jié yǐnshí, zhī zú shèng bù xiáng.
行 之 苟 有 恒,久 久 自 芬 芳。
Xíng zhī gǒu yǒuhéng, jiǔ jiǔ zì fēnfāng.
อย่ากล่าวถึงความชั่วของผู้อื่น การช่วยเหลือผู้อื่นนั้นไม่ต้องจดจำไว้ ชื่อเสียงภายนอกนั้นไม่เป็นสิ่งที่น่าใฝ่ใจ การถ่อมตนนั้นเป็นสิ่งที่นักปราชญ์สรรเสริญ แล้วความงามนั้นก็จะเป็นที่ประจักษ์ คำนินทานั้นมิอาจให้ร้ายคนได้ คนใจเย็นและใจกว้างต่างหากจึงเป็นสิ่งล้ำลึกที่หยั่งได้ยาก ความสันโดษนั้นเหนือกว่ามงคลทั้งปวง | อย่าพูดถึงความดีของตัว แต่หากได้รับความช่วยเหลือจากใครลืมไม่ได้เป็นอันขาด มีแต่ความดีเท่านั้นที่ควรยึดเป็นหลักของชีวิต ความรุ่งเรืองนั้นไม่พึงนำมาโอ้อวด ทำการใดให้รอบคอบไว้ก่อน ความอ่อนน้อมเป็นลักษณะของปุถุชนที่กล้าด้วยมานะ ระมัดระวังในคำพูด มัธยัสในการกินอยู่ ถ้ายึดมั่นปฏิบัติด้วยความเพียร นานเข้าก็เกิดความหอมหวลขึ้นเอง |